- narınca
- sif. Son dərəcə narın, çox xırda; xırdaca. Uşaqlar narınca qum üstündə oynayırdılar. – . . <Həbibə> boylanıb pəncərədən yollara narınca z. çisələyən yağışa baxdı. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
narınc — is. <fars.> Xoşiyli, acımtıl sitrus meyvəsi və bu meyvənin həmişəyaşıl ağacı. Narınca bax, narınca; Saxlaram saralınca; Şama döndü ürəyim; Səndən cavab alınca. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanınca — z. 1. Öz yanı ilə, yanında, özü ilə bərabər. Oğlunu yanınca aparmaq. – Həmin vəkillər yanlarıyca uzun uzadı ərizələr, siyahılar gətirmişdilər. C. M.. 2. Biri ilə bərabər, yanaşı, bir yerdə, yanı ilə, yan yana. Yanınca getmək. Yanınca qaçmaq. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti